เป็นเครื่องมือรวบรวมข้อมูลที่ใช้สำหรับล้วงความรู้สึกนึกคิดของคนออกมาโดยไม่ให้เจ้าตัวรู้   เป็นวิธีการรวบรวมข้อมูลต่าง ๆ ของบุคคลได้เป็นอย่างดีโดยเฉพาะด้านบุคลิกภาพโดยอาศัยการให้จินตนาการอย่างอิสระ
            เทคนิคการให้สร้างจินตนาการ
การให้สร้างจินตนาการอาศัยหลักสำคัญ 2 ประการ  คือ
            1. สิ่งเร้าที่ใช้ต้องสร้างให้มีความคลุมเครือให้มากๆ ยิ่งคลุมเครือมากยิ่งวัดความรู้สึกให้ผู้ตอบแสดงอารมณ์หรือการตอบสนองที่ตรงกับความเป็นจริงมากเท่านั้น
            2. สิ่งเร้าที่ใช้ต้องขาดความเป็นปรนัย  เพื่อให้ผู้ตอบต่างมีอาการตอบสนองที่ต่างกัน         
            แบบการให้สร้างจินตนาการ
                การให้สร้างจินตนาการแบ่งตามการตอบสนองต่อสิ่งเร้าได้ 2 ประเภท  คือ
            1.   การเติมประโยคให้สมบูรณ์  เช่น
                  -  ถ้าฉันมีเงิน  ฉันจะ ……………………
                     ส่วนมากผู้ตอบจะนำประสบการณ์เดิมของตนมาเติม  ทำให้เราสามารถรู้ถึงความรู้สึกนึกคิดของเขาได้
            2. อธิบายจากภาพที่เลือนลางหรือชวนสงสัย  การวัดชนิดนี้อาจใช้ภาพจากหยดหมึก  หรือภาพถ่ายที่เลือนลางหรือชวนสงสัย  โดยให้เด็กดูภาพแล้วบรรยายภาพไปตามความรู้สึกนึกคิดของตนเอง  ผู้ที่มีประสบการณ์และคลุกคลีกับประสบการณ์อย่างไรก็จะอธิบายภาพนั้นให้พาดพิงไปถึงเรื่องของตนในอดีตเสมอ